استعفای نیکی هیلی از سازمان ملل

خبر استعفای «نیکی هیلی» سفیر آمریکا در سازمان ملل سه شنبه شب به شکلی غیرمنتظره منتتشر شد و ساعتی بیشتر طول نکشید که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا با استعفای وی موافقت کرد.
کناره گیری هیلی در حالی بود که به گزارش برخی رسانه حتی جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ و مایک پمپئو وزیر خارجه وی از شنیدن آن شگفت زده شدند.
در حالی که انتظار می رفت هیلی درخواست کناره گیری خود را به بولتون یا پمپئو بدهد، وی در واقع چهارشنبه گذشته نامه استعفایش را مستقیما به ترامپ نوشته و دیگر اعضای کابینه همزمان با علنی شدن این تصمیم از آن مطلع شده اند.
زمانبندی استعفای هیلی که کمتر از یک ماه پیش از برگزاری انتخابات کنگره در آمریکا است، پرسش های بسیاری میان اعضای دولت ترامپ باقی گذاشته است. درباره این کناره گیری کمترین هماهنگی با دیگر اعضای کاخ سفید انجام شده و تقریبا همه اعضای ارشد دولت ترامپ غافلگیر شده اند.
هیلی از اوایل سال 2011 فرماندار ایالت کارولینای جنوبی بود و تنها 4 روز پس از آغاز ریاست جمهوری ترامپ برای ریاست نمایندگی آمریکا در سازمان ملل تائید شد.
وی به شکلی غیرعادی راه خود را در میان سیاستمداران جمهوریخواه باز کرده و به این مقام رسید و تا حدی پیش رفت که هنگام علنی شدن اختلاف های رکس تیلرسون وزیر خارجه پیشین آمریکا با ترامپ، به عنوان یکی از گزینه های جانشینی وی مطرح بود.
گفته می شود که ترامپ ابتدا پست وزارت خارجه را به هیلی پیشنهاد کرده بود اما وی نپذیرفت و در نهایت با سفیری آمریکا در سازمان ملل به شرط عضویت در کابینه و شورای امنیتی موافقت کرده بود.
این سیاستمدار هندی تبار متولد آمریکا همچنین به عنوان یکی از تهدیدکنندگان انتخاب دوباره ترامپ ریاست جمهوری در سال 2020 مطرح بود. در حالی که شائبه احتمال شرکت او در انتخابات سال 2020 آمریکا وجود داشت، وی در نشست مشترک خبری اعلام کرد که از ریاست جمهوری ترامپ حمایت خواهد کرد.
مهمترین محورهای فعالیت هیلی در طول نزدیک به دو سال ریاست نمایندگی آمریکا در سازمان ملل، تلاش برای جلب حمایت کشورها علیه ایران و کره شمالی و همچنین حمایت بی چون و چرا از رژیم صهیونیستی بود.
سفیر مستعفی آمریکا در سازمان ملل برخلاف آنچه از سمتش انتظار می رفت، هر آنچه در توان داشت برای زیر پا گذاشتن حقوق و موازین بین المللی در جهت حمایت از این رژیم اشغالگر به کار گرفت.
در دوران نمایندگی او، آمریکا بودجه ای را که برای سازمان ملل در نظر گرفته بود کاهش داد و از چندین نهاد بین المللی خارج و برخی دیگر را تهدید کرد.
مهر ماه سال گذشته پس از آن سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو) شهر باستانی الخلیل در فلسطین را به در «فهرست میراث جهانی فلسطین» قرار داده و آن را «میراث باستان در خطر» دانست، واشنگتن از این نهاد بین المللی مهم وابسته به سازمان ملل که خود از بنیانگذاران آن بود، خارج شد.
خرداد ماه سال جاری نیز پس از تهدیدهای مکرر هیلی به بهانه سیاست تبعیض آمریکا شورای حقوق بشر سازمان ملل در محکومیت جنایت های رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان، آمریکا از این نهاد سازمان ملل نیز خارج شد.
همچنین در حالی که نهادهای بین المللی یکی پس از دیگری علیه یکجانبه گرایی و قلدرمآبی دولت ترامپ موضع می گرفتند، دادگاه کیفری بین المللی که در حال تحقیق درباره جنایات جنگی آمریکا در افغانستان بود، از سوی دولت ترامپ تهدید شد.
بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ در شهریور ماه امسال دادگاه کیفری بین المللی را تهدید به تحریم وتعقیب قاضی های آن کرد.
یکی از دیگر از اقدام های آمریکا در ستیز با نهادهای بین المللی، قطع همه کمک ها به نهاد تامین کننده کمک به آوارگان فلسطینی بود که در دوران هیلی صورت گرفت.
دهم شهریورماه همزمان با تهدید دادگاه کیفری بین المللی، دولت ترامپ اعلام کرد که واشنگتن دیگر به تامین مالی آنروا که مسئولیت تامین امداد و کمک های انسان دوستانه به آوارگان فلسطینی را برعهده دارد، پایبند نیست.
اما دستاوردهای شگفت آور هیلی در سازمان ملل تنها به جامعه بین الملل ختم نمی شود. وی در تازه ترین اقدامات خود در شورای امنیت، انزوای آمریکا را نیز به فهرست دستاوردهایش افزود.
هیلی در اوج اقدام های خود در سازمان ملل و برای تکمیل فهرست رفتار ایران ستیزانه خود در دولت ترامپ، ماه گذشته طرحی برای برگزاری نشست شورای امنیت این سازمان با موضوع ایران و به ریاست ترامپ مطرح کرد.
چند روزی از طرح این موضوع نگذشته بود که هیلی متوجه شد که از حول حلیم در دیگ افتاده و به جای خوش خدمتی برای ترامپ، همه چیز را برای سنگ روی یخ کردن او آماده کرده است.
نکته آنجا بود که مطرح شدن «ایران» به عنوان موضوع نشست شورای امنیت برجام را محوری ترین مساله خواهد کرد و تقریبا همه اعضای شورای امنیت به جز آمریکا خواهان حفظ این وافق و پایبندی جامعه بین المللی به آن هستند.
همچنین در صورتی که ایران موضوع شورای امنیت باشد، براساس مقررات شورای امنیت سازمان ملل حقی برای تهران برای شرکت در این جلسه ایجاد می شود که تریبونی در مقابل ترامپ برای بیان بی قانونی ها و عهدشکنی های دولت او توسط ایران می شود.
کمتر از یک هفته از اعلام این موضوع نگذشته بود که هیلی عقب نشینی کرده و گفت این جلسه بر «طیف گسترده تری از موضوع ها» از جمله «اشاعه تسلیحات کشتار جمعی» و همچنین ایران متمرکز خواهد بود.
همچنین شایعاتی مبنی بر احتمال لغو حضور ترامپ به عنوان رئیس در این نشست شورای امنیت از ترس منزوی شدن و قرار گرفتن در موضع ضعیف مطرح شد.
یک روز پیش از این جلسه شورای امنیت، وزیران خارجه کشورهای عضو برجام به همراه وزیر خارجه ایران نشست کمیسیون برجام را در نیویورک بدون حضور نماینده آمریکا برگزار کردند و آنچنان که انتظار می رفت یکصدا به حمایت از این توافق و پایبندی به آن تاکید کردند.
در جلسه شورای امنیت در چهارم مهر ماه در حالی که ترامپ نیم ساعت دیرتر رسید، حمایت یکپارچه اعضای شورای امنیت از برجام باعث شد وی به هدف ضدحمله های دیگر کشورها تبدیل شده و در اواسط نشست صندلی خود را ترک کند.
انزوای ترامپ در نشست شورای امنیت حول موضوع ایران اگرچه برجسته ترین مورد در محکومیت سیاست های یکجانبه گرایانه کاخ سفید است، اما تنها مورد در دوران هیلی نبود.
پیشتر نیز در موضوع انتقال سفارت رژیم صهیونیستی به قدس، قطعنامه ای که کویت برای محکومیت این تصمیم ترامپ و درخواست عقب نشینی از آن پیشنهاد داده بود، همه اعضای شورای امنیت به آن رای مثبت دادند و آمریکا که تنها مانده بود مجبور به وتوی آن شد.
غلامعلی خوشرو نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد می گوید خانم هیلی فردی بود که با دیدگاه یکجانبه گرایی وارد سازمان ملل متحد شد و در همان شروع ورود خود اظهار کرد من کلانتر جدید هستم و تصور می کرد سازمان ملل یک پادگان یا زندان است.
خوشرو افزود: او عملا در این کار شکست خورد و با مقاومت جامعه جهانی روبرو شد به گونه ای که در روز پایان کار وی در سازمان ملل متحد، کاملا آمریکا را منزوی کرده است و در مسایل مهمی همچون مساله فلسطین و رژیم صهیونیستی و مساله ایران که اولویت آمریکا بود هم کاملا منزوی شد.
ترامپ در استقبالی که از استعفای هیلی کرد گفت او در پایان سال میلادی از کار خود کنار می رود و می خواهد برای مدتی استراحت کند.
به گفته رسانه ها، ترامپ پیشتر نیز به هیلی گفته بود که نیاز به استراحت داد که می تواند نشانه عصبانیت او از انزوا در شورای امنیت باشد که در نهایت به قربانی شدن هیلی به دست خود منجر شد.

e-max.it: your social media marketing partner