10 فروردين 1403

مواعظ و پند های جایگزین خطبه های نماز جمعه شهرستان چالوس _ مورخ : 16 / 12 / 98

مواعظ و پند های جایگزین خطبه های نماز جمعه

مورخ : 16 / 12 / 98

 

پند اول :

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

   با توجه به شرایط خاص حاکم بر کشور و جهان نسبت به شیوع ویروس کرونا و صلاحدید مسئولین بر عدم برگزاری نماز جمعه ، مطالبی را جایگزین خطبه های روز جمعه بر حسب وظیفه و لو کوتاه در سایت و فضای مجازی برای علاقمندان ، به صورت مکتوب ارائه می نمایم . که از مواعظ لقمان حکیم به فرزندشان می باشد .

 

   قبل از نقل مواعظ لقمان ، اجمالی راجع به لقمان حکیم تقدیم محضر مخاطبین عزیز بنمایم .

 

   در تفسیر مجمع البیان آمده است که نافع از ابن عمر روایت کرده که از پیامبر شنیدم می فرمودند ، بحق میگویم که لقمان ، پیغمبر و نبی نبوده ، لکن بنده ای از بندگان خاص خداوند بود ، بسیار اهل تفکر و اندیشه و دارای یقین عالی بود . خدا را دوست میداشت ، خدا نیز او را دوست میداشت و خداوند با دادن حکمت به لقمان بر او منّت نهاد .

 

   روزی لقمان نیمه روز خوابیده بود ناگهان ندایی شنید که به او خطاب شد : ای لقمان آیا می خواهی خدا تو را خلیفه خود در زمین قرار دهد یا بین مردم به حق حکم کنی ؟

لقمان پاسخ داد : اگر خداوند مرا مُخَیَّر کند ، من عافیت و آسایش را می طلبم و بِلا مُشکلات را نمی پذیرم ، چون ایمان و یقین دارم وقتی خدایم چنین اراده ای کند ، حتما خدا یارِی ام  خواهد کرد و از خطا باز خواهد داشت .

لذا روزی لقمان خوابیده بود ، خداوند در خواب حکمت را به او عطا کرده ، همینکه برخاست سخنان حکیمانه ، از دل و زبانش جوشیده و جاری شد و او با حکمتش بر داوود پیامبر وزیری میکرد .

 

   روزی داوود پیامبر به لقمان خطاب کرد ، ای لقمان خوشا بحالت که خدا حکمت را بر تو ارزانی نمود و مشکلات را از تو برگرداند .

 

   لقمان مردی ساکت و خاموش و فقیر احوال بود ولی نظری عمیق ، فکری طولانی و ژرف داشت ، همیشه میخواست از عبرتها غنی باشد ، دائماً مواظب گفتار ، حرکات و سکنات خویش بود ، هرگز از دست یافتن به منافع مادی خوشحالی نمیکرد ، اگر چیزی را از دست میداد ، اظهار ناراحتی نمیکرد ، دو نفر با هم درگیر می شدند هرگز از آنها عبور نمیکرد ، مگر آنکه اصلاح میان آن دو کند ، او همیشه در جنگ با هوای نفس خویش بود ، از موعظه و نصیحت اطرافیان و فرزندان ، هرگز غافل نمیشد ، بطوری که فرزندش در نهایت ، تحتِ تأثیرِ مواعظِ پدر قرار گرفت ،

لذا امام صادق فرمود :

لقمان به پسرش خطاب کرد : فرزندم ، از آن روزی که به دنیا آمدی پشت بدنیا کردی و رو به آخرت و خانه ای که داری به سمتش می روی ، نزدیکتر است به تو ، از خانه ای که از آن دور می شوی .

پسرم در دنیا آنچنان داخل مشو که به آخرتت ضرر وارد شود و یکباره ترک دنیا مکن که تهی دست گردی و سربارِ جامعه شوی .

پسرم دنیا دریای است بس عمیق که دانشمندانِ بسیاری در آن هلاک شده اند  ، چون چنین است ، پس تو کشتی ای از ایمان و تقوا برای خود بساز ، بادبانش توکّل بخدا باشد و آذوقه ای که در آن کشتی جمع میکنی ترس و پرهیزگاری ، اگر از این دنیای مهلک نجات یافتی بدان که به واسطه فضل و رحمت خدا بوده و اگر هلاک شدی به خاطر گناهانت هلاک شدی .

پسرم مواظب باش در امر آخرت شکست نخوری ، طالب علم سودمند و مفید باش و از ایّام و لَیالی و ساعات عمرت ، بهره ی کافی را ببر ، چرا که عمرِ گرانمایه را هیچ چیز چون ترکِ علم ، ضایع نمی کند .

پسرم از خدای عزّ وجّل آنچنان بترس و حساب ببر که اگر در قیامت نیکی ها و خیرات و اعمال صالحِ همه ی نیکانِ جنّ و انس را داشته باشی ، باز نگران باش که عذابت کند .

و آنچنان امید به رحمت الهی داشته باش که اگر قیامت با گناهان جمیع جن و انس وارد شوی باز تو را بیامرزد و از سرِ تقصیراتت بگذرد .

 پسر لقمان عرض کرد : پدر جان چگونه ممکن است ؟

پدر فرمود : پسرم اگر قلب مومن را بشکافند در آن دو نور یافت می شود ، نور خوف از خدا و نور رجآء و امید به خدا و چنانچه آن دو را بسنجند ، هیچ یک بر دیگری برتری ندارد و همسان همند .

 

 

 

 

 

پند دوم :

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

جشن احسان و نیکوکاری در راه است .

 

   دستورات قرآن و سیره اولیاء الهی و ندای وجدانمان بر آن است که نیازمندان و ضعفای جامعه مان را دستگیری کنیم و از یاد نبردیم اولین پیشوا و امام مان امیر المومنین فرمودند :

   « طوبی لمن احسن الی العباد و تزود المعاد »

   خوشا بحال کسانی که نیکی به بندگان خدا می کنند و برای آخرت خود زاد و توشه می گیرند .

 

   در قرآن کریم بیش از 100 آیه در موضوع احسان و انفاق و دستگیری نسبت به دیگران نازل شده است ، گاهی احسان مثل نماز جماعت است که باید آشکارا و در مَلاِء عام و با تظاهر صورت گیرد ، گاهی مثل نمازِ شب ، مخفیانه و بدور از چشم دیگران :

   « ألَّذینَ یُنفِقونَ أموالَهُم سِرّاً وَ عَلانِیَةً فَلَهُم أجرُهُم عِندَ رَبِّهِم »

  حال آثار فردی و اجتماعی ، مادی و معنوی ، دنیایی و آخرتی احسان و انفاق چقدر است خدا میداند ، مهمترین و ارزشمند ترین آنها در روایاتِ متعدد اینگونه بیان شده است :

برکت و فزونی اموال ، آمرزش گناهان ، رفعِ فقر از چهره ی جامعه ، إستقرار و توسعه عدالت اقتصادی و اجتماعی ، پیشرفت و پویایی نظام اقتصادی ، صیانت جامعه از تباهی و گسترش فساد ، دفع و دوری بلایای  شخصی و عمومی .

 

    أمیرالمؤمنین به کمیل بن زیاد فرمود :

ای کمیل به آن خدایی که جانم در دست اوست ، هیچ کس دل انسان مومنی را شاد نمی کند ، مگر آنکه خداوند از آن عملِ خیرِ او ( سروری که ایجاد کرده ) ، عامل و مایه ی لطفی و رحمتی را می آفریند ، تا در مواقعِ نزولِ بلا و گرفتاریِ سریع تر از سیلابِ در سراشیبی ، به یاری صاحب عملِ نیک و صالح می رسد و او را نجات میدهد .

 

   فرهنگِ احسان و نیکوکاری ، در میان مردمِ ما ، به خصوص در روز های پایانی سال از جلوه و حال و هوای دیگر و ممتاز تری برخوردار است ، ( امام رضا (ع) فرمودند : بهترین زندگی از آنِ کسانی است که زندگیِ دیگران ، درکنار زندگی او تامین شود ) لذا همه زیبایی و صفایِ ایّامِ نوروزی ، به همین شاد کردن دلها و غم زدایی از چهره ها است ، امید است همگان ، گامی برداریم در جهتِ إحسان و نیکی ، مهم کم یا زیادِ عطایای شماها نیست ، مهم عمل پاک و نیّت مقدس است، وَ لَو کم باشد ،

   چنانچه امام رضا (ع) فرمودند :

   خداوند قطعه هایِ از یک دانه خرما را ، بهنگام احسان ، بزرگ میدارد ، بطوری که روز قیامت برای صاحبش به اندازه سنگینی کوه احد جلوه می کند .

 

 

   22 اسفند روز بزگداشت شهید و شهادت ، سالروزِ صدور فرمانِ حضرت امام خمینی (ره) ، مبنی بر تأسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی ، در سال 1358 می باشد ، که این روز را به همه خدّام الشُّهداء و خادمین بیوت شهداء ، تبریک  و خدا قوت می گویم و آرزوی توفیق و سلامتی را برای همه آنها داریم ، یقین بدانیم همانطور که شهادت در راه خدا ، مقوله ای است که نمی توان آن را با معیار ها و سنجه های مادی و بشری ارزیابی کرد و ارزش گذاری نمود ، خدمت در راستای خاندان شهداء و وابستگان به شهدای عزیز نیز این چنین است ،

بقول امام راحل : وقتی افلاکیان از راه یافتن در این حریم ملکوتی عاجزند ،  نسبت به خاک نشینان چه میشود گفت ؟ چه کسی می تواند این سرمایه آمیخته با اخلاصِ بی نهایت و معنویتِ بی حساب و ایثار  گرانمایه را بسنجد و تشکر نسبت به آن داشته باشد ؟ هر چند از باب وظیفه و ادب همه مان موظّف به چنین کاری هستیم و إلّا کسی که همه ی هستی و دار و ندارش را در راه خداوند داده ، کیست که بتوان ادعا کند که حق او را ادآء کرد ، یا می خواهد نسبت به آنها کاری انجام دهد ؟

امید آنکه خداوند ما را در برابر شان شرمنده نسازد و مشمول شفاعت شهدا بگرداند .

 

 

   هفته منابع طبیعی و درختکاری را به حافظان و زحمتکشان این عرصه تبریک و دست مریزاد می گویم .

منابع طبیعی واقعاً یک ثروت و سرمایه ی ملّی و موهبت خدا دادی است .

 عقل حکم بر حفظ ثروت و سرمایه دارد حفاظت از محیط زیست و ثروتهای ملّی نه تنها یک اصل و قاعده در زندگی است بلکه یک وظیفه و تکلیف اساسیِ انسانی و شرعی نیز می باشد ، به جهت مخاطرات و آسیبهایی که از جهات مختلف ، در تخریب و نابودی منابع طبیعی ممکن است دامنگیرِ جامعه بشری گردد ، چرا که دفع ضرر نیز جز واجبات دینی ماست ، هیچ کس از خطر نابودیِ عوامل و اسباب زیست محیطی در امان نخواهد بود هر چند در قاره دیگری این اتفاق رخ بدهد ، چون همه ما سوار بر یک کشتی در این جهان هستیم ، پس مهم نیست در کجا زندگی می کنیم مهم آنستکه نسبت به منابع طبیعی اطرافیان احساس تکلیف نماییم .

 

 

   بیماری کرونا و موضوعاتِ پیش آمده ، این ویروس جهات مثبت و ارزشمندی هم در کنار همه مشکلات ، ( مضرات و خطرات و ترسهایی که با خود داشت ) ، بهمراه آورد ، و آن اینکه انسان ، به قدرت خداوند پی میبرد که چگونه با یک ویروس و میکروبی که در نهایت ریز بودن و کوچکی است و  می بایست با میکروسکوب و دستگاهها لابراتوری آنرا بررسی کرد ، دنیا را به هم ریخت و دچار دردسر و گرفتاری جدّی کرد ، و همه قدرتها و توانِ فکری و تجهیزاتی بشر را به میدان آورد ، حال در برابر اراده ی قاهره ی او ، بشر چه حرفی برای گفتن دارد ؟

نکته دیگر آنکه بسیاری از ما ها در موضوع بهداشت و درمان ، اراده جدّی نشان نمیدادیم و بفکر سلامت خود چندان نبودیم ، ولی این ویروس همه را قدردان سلامت  و تندرستی خود کرد و از سوی دیگر یک پدافند غیر عامل جدی و واقعی بود تا ظرفیتها و توامندی ها بروز کند و بدنبال ضعفها و نداشته ها باشیم .

 

   جنایت و وحشی گریِ افراطیونِ هند و مصیبت دیگر در عالم اسلام که از شیطان بزرگ آمریکا و ولیده نامشروعه او ، صهیونیسم نشأت گرفته دلها را مملو از غم و اندوه کرده  .

   کشوری که بیش از صد و هشتاد میلیون مسلمان در خود جای داده و سالها در آنجا زندگی مسالمت آمیز داشته اند ، آنهم در پایتخت هندوستان ، در مقابل چشمان مأموران امنیتی آن کشور ، چگونه با قساوت هر چه تمام تر تعدادی از مسلمانان مظلوم آن کشور، زنده زنده در آتش سوزانده می شوند ، و دارائیشان یا به غارت میرود و یا در آتشِ خشم شیطانی آنان به خاکستری تبدیل میگردد ، حال چرا این اتفاق افتاده ؟! فقط به خاطر یک قانون تبعیض آمیز ( ندادن حق شهروندی به مسلمانان و اسلام را بعنوان دین رسمی محسوب نکردن ) این همه فجایع را پدید آوردند .

استحضار دارید که کمتر از یکماه پیش رئیس جمهوری آمریکا به هندوستان سفر کرد و با مسئولین آنجا ملاقاتهایی داشت ، در همان زمان بود که بناء چنین جنایتی را گذاشتند .

 

 

   سیزده رجب ، میلادِ « أبوالاُمَّة » ، أمیر المؤمنین ، علی (ع) و روز پدر را ، به همه عاشقان و ارادتمندان آن حضرت و پدران دلسوز و با عشق و محبت کشورمان تبریک عرض میکنم ، سخن گفتن و حرف زدن در مورد شخصی که تماماً حقیقت است و معنا برای کسانی که محتاج به لفظ و  واژگان ساخته و پرداخته بشرند کار سخت ، بلکه محالی است ، چون معنا که حقیقتی آسمان دارد ، در لفظ زمینی و جملات ساخته بشری جای نمی گیرد ، آن ظرف برای آن مظروف عظیم کوچک است ، أمیرالمؤمنین ، صاحب چنین شخصیتی و  فضائلِ بی شمارند.

که رسول خدا (ص) در وصفش فرمودند :

   « یا علی لولا أنّی أخاف أن یُقال فیک ما قالَتِ النَّصاری فی المسیحِ بنِ مریم لَقُلتُ الیوم فیک مقالةً لا تَمُرُّ بِمَلاءٍ منَ المسلمین الا اُخِذوا تراب نَعلَیک و فضل وضوئک یَستَشفونَ به ولکنّ حسبک أن تکونَ منّی و أنا مِنکَ ، قرثنی و أرِثُک » .

 

   « ای علی اگر من نمی ترسیدم از اینکه مردم در مورد تو بگویند و عمل نمایند و چنانچه  در مورد حضرت عیسی پسر مریم گفتند و کردند ، می گفتم فضایلی را از تو ، که هیچ مسلمانی از کنارت عبور نمی کرد ، مگر آنکه خاک زیر کفش  و اضافه آب وضویت را برای شفاء دردش استفاده میکردد و شفا می یافت  ولی همین قدر تو را بس که تو از منی و من وجودم از توست ، تو از من ارث میبری و من از تو .

   رسولخدا (ص) به عمّار خطاب فرمود : ای عمّار :

   « إن سَلَکَ النّاسُ وادیاً فاسلُک وادی علی و خلّ عنِ النّاس ، یا عَمّار إن علیّاً لا یَرِدکَ عَن هُدی و لا یُدلیکَ الی رَدّیٍ و لا یَدلُک الّا علی هُدی » .

   اگردیدی مردم  به سمتی می روند و علی تنهایی بسمت وادی دیگر ، تو آن مسیری را انتخاب کن که علی (ع) میرود و از بقیه مردم جدا شو ، یا عمّار همانا علی تو را از هدایت برنمی گرداند و بسمت ضلالت و گمراهی و پستی  نمی برد .

 

 

 

 

   در پایان از تمام عزیزان و مسئولانی که در طول این مدت ، پیگیر رسیدگی به مسئله خطیرِ ویروس کرونا بودند و تمام سعی و تلاش خود را برای جلوگیریِ بیشترِ شیوع این بیماری در بین مردم اعمال کردند و همچنان در تکاپو بدنبال دفع این ویروس منحوس می باشند  ، صمیمانه و خالصانه ، تشکر می کنم .

 

« والسلام علیکم و رحمة الله و برکاتة »

 

با تشکر

سید أحمد جبّاری

امام جمعه چالوس

e-max.it: your social media marketing partner

 

 

 

 

 

 

محبوب ترین اخبار

اوقات شرعی